L.I.F.E.

De tijd vliegt, ik zag dat het alweer een maand geleden was dat ik mijn laatste verhaal had geplaatst! ..En dat terwijl ik zo enthousiast met mijn wekelijkse update begon L De afgelopen weken waren weer druk, verrassend en vooral super! Mijn studie is begonnen op de Universidad de Belgrano (UB). Ondanks school, heb ik natuurlijk weer vele (huis)feestjes, borrels en etentjes gehad en wat culturele uitstapjes gedaan. Hierdoor heb ik veel nieuwe mensen leren kennen, hoor je de meest bizarre verhalen en kwam ik een oude bekende tegen! Verder heb ik familie op bezoek gehad en heb ik m’n horizon verbreedt door vrijwilligerswerk te doen voor L.I.F.E.!

Na 3 weken “vakantie” is mijn semester begonnen aan de UB. Het is de meest gerenommeerde Universiteit van BsAs en volgens mij, zelfs van heel Argentinië. Heel veel professoren hebben boeken geschreven, zeer goede banen gehad en vele titels behaald. Ik studeer nu een programma dat zich vooral op de economie, geschiedenis, politiek, cultuur en traditie van Latijns Amerika en Argentinië. Normaal gesproken bestaat een semester uit 5 vakken, Spaans en optioneel Tango dansen. Ik volg 6 vakken en de rest. Dat klinkt heel ijverig, maar ik niet kon kiezen omdat het allemaal zo interessant is, dus heb ik maar besloten om ze allemaal te doen.. :S Ik kan de meeste lessen prima volgen, maar ben wel strategisch naast een hele slimme Amerikaan/Argentijn gaan zitten die veel notities maakt.. J Het is best pittig, ik moet al hele verslagen en reflecties schrijven. :S

“Vrienden maken” met mensen uit Europa ging vrij vlotjes, maar met de Amerikanen en Latino’s wat minder.. Ik volg een programma wat vooral buitenlanders volgen en heb dus geen les met Argentijnen. Daarom heb ik de moed maar opgegeven om vrienden te maken met Argentijnen, want de meiden hebben al hun eigen leven en de mannen hier kunnen geen vrienden zijn.. De Amerikaanse meisjes zijn wat arrogant en zijn gekomen in groepjes, dus daar valt bijna niet tussen te komen. De jongens daarin tegen zijn wel heel relaxed. Nu na een paar weken ga ik vooral om met een Nederlands meisje, Fransen, Duitsers en wat Amerikanen.. Hele leuke mensen, en hoor ik de meest vreemde verhalen.

Tatiana, een Colombiaanse vriendinnetje uit Amerika, vertelde me wat haar 3 weken geleden was overkomen in BsAs. In het kort: Tatiana was op straat aan gesproken door een vrouw die vroeg om de weg naar een kinderziekenhuis. Na het te hebben uitgelegd, liepen ze een stukje dezelfde weg op en raakten ze wat aan de praat en op den duur begon die vrouw haar hand te lezen. Ze “las” dat er mensen waren die Tatiana kwaad wilden doen en dat het niet voor niets was dat Tatiana op haar pad was gekomen: zij zou Tatiana helpen! Eerst moest ze een ei halen uit haar huis, en als ze die zou breken en een zwarte inhoud zou hebben, dan zou het zeker zijn dat Tatiana iets slechts te wachten stond. Waarschijnlijk door een wisseltruc, was het ei van binnen inderdaad zwart. Daarna begon die vrouw op Tatiana in te praten en werd ze gehypnotiseerd. De vrouw zei haar de meest kostbare bezitten als geld en sieraden uit haar huis te pakken. Tatiana is naar haar appartement gerend en had 2.500 dollar en een horloge gepakt en dat aan die vrouw gegeven. Zij vouwde het vervolgens op en deed een wisseltruc en gaf Tatiana een “geblessed pakketje” terug, maar dan met bladeren!! En dan kom je weer bij bewust zijn, en heb je 2.500 dollar en een horloge weggeven..!! Aaaaauuuwwww

Ook heb ik de meest vreemde ontmoeting sinds tijden gehad, wat bewijst dat de wereld zoooooo klein is! 2.5 jaar geleden heb ik een aantal maanden in Madrid gewoond en gestudeerd aan een schooltje. Daar had ik les in groepjes van 4, waaronder met Benjamin uit Duitsland. Afgelopen donderdag zat ik in de les en kwam er een jongen binnen die me al heel veel deed denken aan hem, maar ik dacht dat het aan mij lag. Aan het einde van de les keek ik nog eens goed, en toen vroeg hij aan mij “Madrid??” En het was hem! Zoooo gek wij: beide uit een ander land, elkaar tot 2 keer toe treffen, eerst in Madrid en nu in BsAs, precies in dezelfde school en hetzelfde programma!! Verder heb ik Mina en Berend eindelijk ontmoet! Mina is de dochter van de vriendin van mijn oom Maarten. Zij wonen in een provincie 6-7 uur rijden van Buenos Aires af en gingen voor een vakantie terug naar NL. We hebben eerst bij mij thuis foto’s gekeken, daarna lekker gegeten en nog een drankje gedaan in “De Koning”, het Nederlandse café van BsAs.

Mijn culturele uitstapjes bestond o.a. uit een bezoekje aan La Rural, een evenementen gebouw. Deze stond een paar weken geleden in het teken van het platteland. Het was een ontzettend groot event, binnen en buiten, waar paarden, koeien, geiten, varkens, pluimvee en lama’s tentoongesteld werden en er shows waren. Ze hielden ook schoonheidsverkiezingen, dus die beesten werden geföhnd en stond er iemand constant met een emmer in de weer als die beesten hun behoefte moesten doen! Het was dé gelegenheid voor boeren om te kijken welke nieuwe machines er op de markt zijn en je kon allerlei producten kopen als kaas, kleding en veeeeel vlees! Verder heb ik nog een Tango show gezien in het meest oude café van BsAs, café Tortini. Momenteel zijn er de nationale tango wedstrijden in La Rural en wil daar zeker nog even gaan kijken..

De meest indrukwekkende ervaring van de afgelopen week was dat ik vrijwilligerswerk heb gedaan! Eveline, een nieuw vriendinnetje uit Nederland, vertelde me dat ze vrijwilligerswerk deed voor een organisatie L.I.F.E.. Deze organisatie biedt en promoot educatie, recreatie, sport, gezondheid en hygiëne etc voor de meest arme kinderen. (www.lifeargentina.org) Aangezien ik me af en toe best schuldig voel dat ik hier alles kan doen en laten wat ik wil, terwijl hier ontzettend veel armoede heerst, wilde ik ook heel graag helpen! Ook goed voor een wat realistischere beeldvorming, van het land die zo getroffen is door de crisissen heen.. Ter info: Argentinië heeft 32 miljoen inwoners waarvan 20 miljoen armen. Arm is (bepaald door de overheid): per gezin (van 4 personen), minder dan 800 peso’s (= €200) per maand hebben. Van de armen zijn er 6 miljoen mensen die sinds 2001/crisis helemaal niets hebben! 65% van alle kinderen vallen onder de armoedegrens. En dat terwijl van 800 peso’s bijna niet te leven valt voor een familie.. Logisch dat mensen hier om 2 peso (= 50 euro cent) vermoord worden en je sommige wijken niet levend uitkomt.

Afgelopen zondag ben ik mee gegaan naar een wijk buiten het centrum. Er vond de opening plaats van het gebouwtje wat de stichting heeft gebouwd en “Día del Niño” (= dag van het kind) werd gevierd. Na het opblazen van de ballonnen en het ophangen van de posters kwamen de kids. De dag begon met een dansoptreden van een aantal meisjes, daarna kregen ze een cadeautje een koekjes en drinken. Later kwamen Spiderman, nog een “roze beest” en een “trommelaar” entertainen en alle jongens begonnen de arme spiderman aan te vallen en wilden vechten! Gelukkig werden ze snel afgeleid door de Hotdogs die we uitdeelden en had ik de verantwoordelijkheid voor de mosterd! Yeahh :D

Verder heb ik gepraat met de locale bevolking daar en veel foto’s genomen. De kinderen daar werden helemaal hyper toen ze zagen dat ik foto’s nam, ze wilden allemaal op de foto en daarna kijken hoe ze erop stonden. Begrijpelijk, want ze zien zichzelf niet vaak op foto en kennen daar helemaal geen digitale fotocamera’s. Ik zag ontzettend veel jonge moeders en de locals vertelden me dat veel meisjes vanaf 13, 14 jaar zwanger raken. Laatst was er een meisje van 9 die zwanger was!! Dat was wel even slikken om te horen, helemaal omdat de vaders vaak 30 á 40 jaar zijn. Het voelde echt goed om te helpen en ga dat zeker vaker doen! De stichting doet echt goed werk!

Tot slot, hier thuis gaat het prima. Ik ben zo blij dat ik met zo’n lieve familie woon! Het klikt zo goed en het voelt helemaal ‘eigen’ en dat is lang niet overal zo! Peter was voor 3 weekjes verhuisd naar een mooi huis in Palermo. Daar hadden ze een heel gezellig feestje gehouden, zie foto’s. Nu is hij weer terug en heeft zijn vriend op bezoek. Peter had me gevraagd of ik nog iets uit NL wilde en dat kwam me zo goed uit want ik miste al zo ontzettend Pindasaus voor een (complete) rijsttafel! Dat kennen ze hier niet, help! Dus, Jules heeft Pindasaus van Conimex voor me meegenomen! Hahaaaa :D Verder zijn Patricia en Hernan momenteel op vakantie in Mendoza, maar komen over een paar dagen weer terug. Over 1.5 week gaat Peter weer terug naar Nederland en komt hier een Nederlands meisje te wonen die Peter’s job op de ambassade gaat overnemen..

Ik ben benieuwd naar jullie reacties! Take care in Nederland en Indonesië!!


Liefs en Kus Nina